- yelləncəkli
- sif. Yelləncəyi olan, yellənmək üçün qurğusu olan.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yellətmək — icb. Yellənməyə məcbur etmək; yelləndirmək. Çay aşağı getmərəm; Çadramı yellətmərəm; Xoruzgöz oğlan gərək; Dul kişiyə getmərəm. (Bayatı). Qaragöz tez küncə qaçıb ucları alaçığın iki tərəfində bərkidilib asılmış balaca nənnini yellətdi. M. İ..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küləkli — sif. Külək olan, külək əsən. Küləkli gün. Küləkli hava. – Küləkli bir yaz günü idi. A. Ş.. Yenicə yarpaq açmış budaqlarda yellənən quşlar isə küləkli gecənin təlaş dolu mürgüsündən sonra indi bir az da dincəlib sakit oldular. Ə. M.. Bu gün xoş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
seyrək — sif. 1. Bir birindən aralı, uzaq, sıx, qalın olmayan, adda budda (sıx əksi). Seyrək meşə. Seyrək ot. – Uzaqda görünən seyrək pöhrəliyin içi və dilik dilik olan yalların sinəsi yarılırdı. S. R.. // Eyni mənada saç, tük haqqında. Gözlərinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tufan — is. Çox şiddətli, küləkli qar və ya yağış; qasırğa, çovğun, boran, fırtına. Yox, bizim bağlarımız bunlara öyrəncəlidir; Dözəcək yellərə, tufanlara öyrəncəlidir. S. Rüst.. Tufan həftələrlə davam etdi. S. R.. Tufan qopmaq – tufan olmaq, tufan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti